1. Bu sırada Samuel öldü. Bütün İsrailliler toplanıp onun için
yas tuttular. Onu Rama'daki evine gömdüler. Bundan sonra Davut Maon Çölü'ne
gitti.
2. Maon'da çok varlıklı bir adam vardı; işi Karmel'deydi. Üç
bin koyunu, bin keçisi vardı. O sırada Karmel'de koyunlarını kırkmaktaydı.
3. Adamın adı Naval, karısının adı da Avigayil'di. Kadın
sağgörülü ve güzeldi. Ama Kalev soyundan gelen kocası kaba, kötü huylu biriydi.
4. Davut kırdayken, Naval'ın koyunlarını kırktığını duydu.
5. On uşağı şu buyrukla ona gönderdi: "Karmel'de Naval'ın
yanına gidin. Benden ona selam söyleyip
6. şöyle deyin: 'Ömrün uzun olsun! Sana, ailene ve sana bağlı
olan herkese esenlik olsun!
7. Şimdi koyunların kırkma zamanı olduğunu duydum. Çobanların
bizimle birlikteyken, onları incitmedik. Karmel'de kaldıkları sürece hiçbir
kayıpları olmadı.
8. Uşaklarına sor, sana söyleyecekler. Bunun için adamlarıma
yakınlık göster. Çünkü sana şenlik zamanında geldik. Lütfen kullarına ve oğlun
Davut'a elinden geleni ver.'"
9. Davut'un adamları varıp Davut adına bu sözleri Naval'a
ilettiler ve beklemeye başladılar.
10. Ne var
ki Naval Davut'un adamlarına şu karşılığı verdi: "Bu Davut da kim?
Yişay'ın oğlu da kim oluyor? Bu günlerde birçok köle efendilerini bırakıp
kaçıyor.
11. Ekmeğimi,
suyumu, kırkıcılarım için kestiğim hayvanların etini alıp nereden geldiklerini
bilmediğim kişilere mi vereyim?"
12. Davut'un
adamları geldikleri yoldan döndüler ve Naval'ın bütün söylediklerini Davut'a
bildirdiler.
13. Davut
adamlarına, "Herkes kılıcını kuşansın!" diye buyruk verdi. Davut da,
adamları da kılıçlarını kuşandılar. Yaklaşık dört yüz adam Davut'la birikte
gitti; iki yüz kişi de erzağın yanında kaldı.
14. Naval'ın
uşaklarından biri, Naval'ın karısı Avigayil'e, "Davut efendimiz Naval'a
esenlik dilemek için kırdan ulaklar gönderdi" dedi, "Ama Naval onları
tersledi.
15. Oysa
adamlar bize çok iyi davrandılar. Bizi incitmediler. Kırda onlarla birlikte
kaldığımız sürece hiçbir şeyimiz kaybolmadı.
16. Koyunlarımızı
güderken, yanlarında kaldığımız sürece gece gündüz bizi korudular.
17. Şimdi ne
yapman gerektiğini iyi düşün. Çünkü efendimize ve bütün ailesine kötülük
yapmayı tasarlıyorlar. Üstelik efendimiz o kadar kötü ki, kimse ona bir şey
söyleyemiyor."
18. Bunun
üzerine Avigayil, hiç zaman yitirmeden, iki yüz ekmek, iki tulum şarap,
hazırlanmış beş koyun, beş sea kavrulmuş buğday, yüz salkım kuru üzüm ve iki
yüz parça incir pestili alıp eşeklere yükledi.
19. Sonra
uşaklarına, "Önümden gidin, ben arkanızdan geliyorum" dedi. Kocası
Naval'a hiçbir şey söylemedi.
20. Avigayil
eşeğe binmiş, dağın öbür yolundan inerken, Davut'la adamları da ona doğru
ilerliyorlardı. Avigayil onlarla karşılaştı.
21. Davut,
"Bu adamın kırdaki malını doğrusu boş yere korudum" demişti,
"Onun mallarından hiçbir şey eksilmedi. Öyleyken bana iyilik yapacağına
kötülükle karşılık verdi.
22. Eğer
sabaha dek adamlarından tek birini bile yaşatırsam, Tanrı da bana aynısını,
hatta daha kötüsünü yapsın!"
23. Avigayil
Davut'u görünce hemen eşekten indi; Davut'un önünde eğilip yüzüstü yere
kapandı.
24. Onun
ayaklarına kapanarak şöyle yalvardı: "Efendim, suçu ben, yalnız ben üstüme
alıyorum. İzin ver, ben cariyen seninle konuşsun, onun söyleyeceklerini dinle.
25. Yalvarırım,
efendim, o kötü adam Naval'a aldırma. Çünkü kişiliği tıpkı adı gibidir. Adı
akılsız anlamına gelir; kendisi de akılsızın biridir. Ben cariyen, efendim
Davut'un gönderdiği ulakları görmedim.
26. Ama
şimdi, ey efendim, RAB senin kan dökmene ve kendi elinle öç almana engel oldu.
Yaşayan RAB'bin adı ve senin yaşamın hakkı için yalvarırım, düşmanların ve
efendime kötülük tasarlayanların tümü Naval gibi olsun.
27. Ben
cariyenin efendime getirdiği bu armağan, seni izleyen adamlarına verilsin.
28. Lütfen
cariyenin suçunu bağışla. RAB kesinlikle efendimin soyunu sürdürecektir; çünkü
efendim RAB'bin savaşlarını sürdürüyor. Yaşadığın sürece sende hiçbir haksızlık
bulunmasın.
29. Biri
kalkıp seni öldürmek amacıyla ardına düşerse, yaşamını Tanrın RAB güven altında
tutacaktır; düşmanlarını sapanla taş atar gibi fırlatıp atacaktır.
30. RAB,
efendime söz verdiği bütün iyilikleri yerine getirip onu İsrail'e önder
atadığında,
31. kendi
öcünü almak uğruna boş yere kan dökmediğin için pişmanlık ve üzüntü duymayacaksın.
RAB efendimi başarıya ulaştırdığında cariyeni anımsa."
32. Davut,
"Bugün seni karşıma çıkaran İsrail'in Tanrısı RAB'be övgüler olsun!"
diye karşılık verdi,
33. "Anlayışını
kutlarım! Bugün kan dökmemi ve öcümü elimle almamı engellediğin için seni
kutlarım.
34. Doğrusu
sana kötülük etmemi önleyen İsrail'in Tanrısı yaşayan RAB'bin adıyla derim ki,
beni karşılamak için hemen gelmemiş olsaydın, gün doğuncaya dek Naval'ın
adamlarından hiçbiri sağ kalmayacaktı."
35. Avigayil'in
kendisine getirdiklerini kabul eden Davut, "Esenlikle evine dön. Sözlerine
kulak verip dileğini kabul ettim" dedi.
36. Avigayil
Naval'ın yanına döndü. Naval evinde krallara yaraşır bir şölen düzenlemişti.
Çok sarhoş olduğundan neşeliydi. Bu yüzden Avigayil sabaha dek ona bir şey
söylemedi.
37. Ama
ertesi sabah Naval ayılınca karısı ona olup bitenleri anlattı. İşte o an
Naval'ın kalbi sıkıştı ve felç oldu.
38. Yaklaşık
on gün sonra da RAB Naval'ı cezalandırıp öldürdü.
39. Davut,
Naval'ın öldüğünü duyunca, "Beni küçümseyen Naval'a karşı davama bakan,
kulunu kötülük etmekten alıkoyan RAB'be övgüler olsun!" dedi, "RAB
Naval'ın kötülüğünü onun başına döndürdü." Sonra Davut, Avigayil'e evlenme
önermek için ulaklar gönderdi.
40. Davut'un
ulakları Karmel'e, Avigayil'in yanına varıp, "Davut sana evlenme önermek
için bizi gönderdi" dediler.
41. Avigayil
yüzüstü yere kapanarak, "Ben cariyen sana hizmet etmeye ve efendimin
ulaklarının ayaklarını yıkamaya hazırım" diye yanıtladı.
42. Hemen
kalkıp eşeğe bindi. Yanına beş hizmetçisini alıp Davut'un ulaklarını izleyerek
yola koyuldu. Sonra Davut'un karısı oldu.
43. Davut
Yizreelli Ahinoam'ı da eş olarak almıştı. Böylece ikisi de onun karısı oldular.
44. Bu arada
Saul kızı Mikal'ı, Davut'un karısını Gallimli Layiş oğlu Palti'ye vermişti.